Wonen in de unibieb en roadtrippen door de UK

Aaii, we zijn vijf weken verder sinds mijn laatste blog en opeens is mijn hele levensstijl omgegooid. Twee maanden terug blogde ik nog vrolijk over mijn lege collegeschema en nu zit ik dag in, dag uit in de bibliotheek en ik heb alle Concentratie-pianomuziek-lijsten op Spotify al een keer afgespeeld. Gelukkig zit iedereen in (studerend) Nederland nu ook aan de examens en kon ik lekker tegen Jip aanklagen over het artikel wat ik aan het lezen was. ‘Welke vakken deed je ook al weer?’ ‘Marine microbiologie, Global Ocean Science en Monitoring The Marine Environment’ ‘Oeh, fancy. Klinkt als zo’n australisch waterpark’. Ja Jips, was het maar zo’n feest.

Nee, grapje. Ik mag niet zeuren natuurlijk. Vorige week postte ik op Facebook nog blije foto’s van het practicum op de boot, waarbij we zeewater en sediment samples namen op verschillende locaties in het estuarium van de Tamar rivier. Ondanks dat het nogal frisjes was in November, hadden we super mooi weer. Binnen kregen we uitleg over de apparatuur aan boord die we zouden gebruiken en hoe we binnen de data moesten vastleggen op de computers. In tegenstelling tot de rest had ik nog nooit bootwerk gedaan, maar de docent en de schippers waren heel behulpzaam gelukkig. De samples hebben we daarna zelf in labpractica geanalyseerd en de bedoeling is nu dat ik over anderhalve week een report heb geschreven over de physisch/chemisch/biologische dynamiek in het estuarium door de getijden en weersomstandigheden. Nu is dat laatste deel overigens iets minder spannend dan het bootpracticum, maar toen ik dat tegen papa zei kreeg ik als wijsheid terug: ‘Nou, dan wordt je toch lekker garnalenvisser; lekker op zee en niks geen ingewikkelde practica.’

Op zich wel fijn dat ‘ie meedenkt over mijn toekomstplannen, hoor. Ik heb zó geen idee wat ik wil doen als ik terug ben in Wageningen of als ik klaar ben met mijn bachelor eind dit jaar. Best wel gek, ik dacht dat een uitwisseling wel zou helpen wat dat betreft, maar het is alleen maar vager geworden. Het is me zelfs opgevallen dat ik me steeds meer in educatie en coaching ben gaan interesseren. Lijkt me heel gaaf om dat te combineren met wat ik nu doe. Dus misschien een stage of extra opleiding ofzo? En blijf ik dan in Nederland of ga ik terug naar Engeland of verhuis ik naar Zimbabwe? Ook leuk. Het is gewoon een beetje gek dat ik het allemaal niet weet, want dat heb ik nog nooit gehad. En over een paar maandjes moet ik toch echt een plan hebben!

Ik heb er overigens ook over nagedacht om in Nederland verder te gaan met ESN. Ik vind het super leuk wat ik hier voor ESN doe, maar de sectie in Plymouth is echt niks vergeleken bij sommige enorme ESN secties in bijvoorbeeld Wenen en Valencia. Ook ESN Wageningen is een stuk groter dan in Plymouth, dus dat zou een leuke volgende stap zijn! En heel stiekem heb ik er ook overnagedacht om voor het nationale bestuur te solliciteren. Zo. Veel. Opties. Eerst maar eens m’n werk in Plymouth afmaken.. Een paar weken terug waren we trouwens met alles ESN UK sections naar Edinburgh in Schotland! Heel koud, maar echt een prachtige stad.. (zie foto's) Zeker de 13 uur lange busrit waard in ieder geval.

Nou had ik die week sowieso al super veel gereisd, dus ik was in een roadtrip-modus geraakt. Het weekend ervoor was in namelijk in Londen om een paar van mijn lieve vriendinnetjes van KSV te zien. En hoe leuk alles in Plymouth ook is, ik had al een tijdje niet meer zo vertrouwd genoten en gelachen als in die 12 uur dat ze in Engeland waren. Echt heerlijk om weer updates te horen over de vereniging, bij te kletsen over mn verhalen in Engeland en zo eindeloos veel te leuten dat we Irenes Londen-sightseeing-plan na een tijdje vergeten waren. Helaas gingen ze dezelfde dag alweer richting huis en had ik nog een dag over in Londen. Heel toevallig waren twee vriendinnen uit Plymouth ook in Londen dat weekend en ik was sowieso samen met een vriend naar Londen gegaan, dus ik was niet in m’n uppie. Nadat ik zondag middernacht weer thuiskwam van Londen, zat ik dinsdagochtend alweer in de auto naar Wales. M’n schermteam had woensdag namelijk een wedstrijd tegen Aberystwyth (5 uur rijden), dus we wilden de avond van te voren halverwege overnachten om fit te zijn. Ik had natuurlijk wat werk meegenomen om te doen in de auto, maar daar kwam niks van. Wales is gewoon zo mooi! Al helemaal zo in de herfst als de heuvels helemaal rood/oranje kleuren. Schapenboerderijtje hier en daar, watervalletje tussendoor en stenen bruggetjes in de weg. Was helemaal niet vervelend om zo lang in de auto te zitten met dat uitzicht. Ook wel leuk: de wedstrijd tegen Aberystwyth wonnen we met een relatief grote voorsprong. Woensdag midden in de nacht weer thuis gekomen, donderdagavond weer in de bus naar Edinburgh! In totaal 50 uur in de bus en de auto; ik heb maar niet uitgerekend hoeveel kilometers ik die week heb afgelegd.. Kon m’n milieu-hartje niet aan.

En het volgende reisje? Naar huis! Over twee weekjes zit ik weer in het vliegtuig naar Nederland om drie weekjes thuis te zijn voor kerst. Niet dat het er minder druk op wordt, want ik heb zo’n beetje al mn vakantiedaagjes ingepland met familie en vrienden! Als ik er dan toch ben ga ik ook iedereen af, want wowowow ik heb jullie zo gemist.. En - suprise suprise -, als ik terug kom is er een nieuw familielidje om hoi tegen te zeggen :) Afgelopen woensdag heb ik er namelijk een nieuw neefje bij gekregen, joepiee! Na de kerstvakantie ga ik overigens wel weer terug naar de UK voor 5 weekjes. Eerst om examens te maken, daarna afscheidsfeestjes vieren en daarna wat rondreizen! Begin deze week hebben Laura (duits vriendinnetje) en ik vliegtickets gekocht naar Ierland, waar we gaan backpacken. Erasmus doe je maar één keer!

Knuf, kus en tot over twee weekjes!!

Thyrza*/Teresa**/T.***

*Zo heet ik.

**Zo spreek je dat uit als je geen Nederlands kan. Heb Thyrza maar opgegeven.

***Zo is het gewoon het makkelijkst, volgens mijn teamgenootjes.